Prettige feesten !

Hoe raar het ook moge klinken, maar ik heb tijdens mijn vakantieperiode nog weinig tijd gehad om mijn blog up te daten. Maar ik wilde jullie toch melden dat de operatie van mijn zoon goed verlopen is en hij al goed aan het herstellen is.

Daarnaast hebben we al veel gegeten en gedronken waardoor er toch wel een paar kilootjes bij gekomen zijn. Nou goed, na de vakantie ga ik verder met mijn "regime".

Dan rest er mij enkel nog jullie een goed einde en een goed begin toe te wensen !

Cholesteatoom

Wat is dat nu weer ? Hoor ik jullie zeggen. Nu, meestal ga ik redelijk opgewekt door het leven, maar af en toe is er zoiets waardoor dat iets moeilijker wordt. Zo heeft mijn zoontje (9) last van bovenstaande aandoening. Dat is een soort huidweefsel dat groeit in zijn binnenoor (onschadelijk, dat wel, maar wreed ambetant). Ik bespaar jullie de details, maar meer info vind je als je klikt op de titel van dit stukje. Soms komt dat spul terug (na verwijdering) en dan moet dat opnieuw verwijderd worden. Dus moet hij morgen al voor de vierde keer geopereerd worden aan zijn oor. Deze keer is het een gewone check-up, maar leuk is natuurlijk anders. Het blijft altijd een beetje bang afwachten, maar met een beetje geluk is hij vrijdag alweer thuis en kan de herstelperiode weer beginnen ...

KING KONG

"What a thrill, what a ride !". Inderdaad, ik ben redelijk enthousiast over Peter Jackson zijn versie van "King Kong". Het is gewoonweg een schitterende film (de enige viersterrenfilm die ik dit jaar in de bioscoop zag) met alles wat een filmliefhebber maar kan wensen : actie, avontuur, drama, romantiek, humor, enz. De acteurs kwijten zich allemaal voortreffelijk van hun taak, met Naomi Watts op kop. Maar ook Adrien Brody en Jack Black zijn goed in hun rollen. Maar het is wel King Kong die de show steelt. Hij ziet er fantastisch uit en je twijfelt er dan ook geen moment aan dat er daar echt zo'n aap rondloopt op het scherm. De relatie tussen King Kong en Ann Darrow is schitterend uitgewerkt (met een paar hele mooie en hartverscheurende scènes tot gevolg). Kortom, een film die je moet gezien hebben.

Al zijn er ook nu weer mensen die hem niet goed zullen vinden. Maar als je je neerzet in het bioscoopzitje en je staat pas recht als de film gedaan is en je wist zelfs niet dat hij al drie uur bezig was, dan is de film voor mij geslaagd. Het is een flinterdun verhaaltje, maar het is allemaal zo fantastisch gedaan dat je dat nooit stoort.

Laat de Oscars maar komen !

Kerstmis

Vanmorgen stond ik op om 3 uur. Ik belde een paar vrienden op en samen gingen we op stap. Ik had er nu echt genoeg van, van die onnozele Kerstmannen die je overal aan de muren en gevels ziet hangen, de ene al onnozeler dan de andere. Het is godverdomme ("pardon my French") nog erger dan een sprinkhanen- of een bijenplaag. Dus wij op stap met een vlammenwerper, een kettingzaag en een baseballbat. Eén voor één moesten ze eraan geloven. Met een sadistisch genoegen zagen we hoe de ene in vlammen opging en hoe bij een andere, na onthoofd, ontarmd en ontbeend te zijne, de kettingzaag zijn hoofd in tweeën spleet. En nadat we een vijftigtal Kerstmannen onder handen hadden genomen, ...

... werd ik wakker. Het was maar een natte droom. Zo'n held ben ik echt niet, hoor. Ik heb bij het minste gewetensproblemen. Zo knaagt mijn geweten nu nog altijd omdat ik, ooit, op veertienjarige leeftijd (nu toch al dik 20 jaar geleden) een pakje sigaretten "gepakt" heb in een lokale kruidenierszaak. Dus moest ik het bovenstaande echt uitvoeren, dan denk ik dat ik zelfs nooit meer durf buiten komen.

En toch haat ik die stomme Kerstmannen !!!

Toneel

Druk bezig alweer met de repetities voor het volgende toneelstuk waar ik in meespeel ("They Shoot Horses, Don't They") bij het ZT. Vandaar dat ik ook weinig tijd had om een en ander te "posten" deze week.

Ik leef echter nog !

SAW

Zaterdagavond heb ik "Saw" gezien. Jawadde, wat een film. Hij stond al lang op mijn verlanglijstje en nu heb ik hem eindelijk gezien. Schitterende film, maar zeer verontrustend. Ik hoop van harte dat er in het werkelijke leven geen zo'n mensen rondlopen.
Het verhaal : twee mannen worden wakker in één of andere badkamer, allebei vastgeketend aan een afvoerbuis. In het midden ligt een dode met een taperecorder en een revolver. De ene moet de andere vermoorden binnen de acht uur of zijn vrouw en kind moeten eraan geloven. Eén probleem : ze kunnen niet aan de revolver. Dus krijgen ze elk een ijzerzaag. Hiermee kunnen ze de kettingen niet doorzagen, maar wel hun voeten. Ze blijken het slachtoffer te zijn van "Jigsaw", die de eigenschap heeft van zijn slachtoffers niet zelf te vermoorden maar elkaar te laten uitmoorden.
Ik weet, het lijkt allemaal nogal luguber en dat is het ook wel. Maar het is ook heel goed gedaan. De karakters worden goed getekend, de spanning wordt zeer goed opgebouwd en er zitten een aantal wel heel verrassende wendingen in. Zelfs mijn vrouw bleef wakker tot op het einde en, geloof me, dat gebeurt heel zelden. Als je niet tot de categorie "gevoelige kijkers" behoort, dan moet je deze zeker eens bekijken.

Veerle

Gisteren reed ik door Veerle. Ik bleef er zelfs even om een klant te bezoeken en toen ik wegreed, moest ik onwillekeurig aan dit liedje van Noordkaap denken. Wat schrijft die man toch mooie teksten ...

Als ik 's nachts door Veerle rijd (Noordkaap)

als ik 's nachts weer eens door Veerle rijd

dan voel ik de mensen kijken en ik weet wie men benijdt

dat ben ik in de wagen met Veerle aan m'n zij

dat ben ik in de warmte terwijl ik door Veerle rijd

lange lange wegen om door Veerle heen te gaan

niets kan mij bewegen om hier sneller te gaan

nog tien minuten rijden het einde komt in zicht

mooie tien minuten oh wat een mooi gezicht...

soms zou ik willen vragen

waarom niet alle dagen?

Veerle!

het is al lang geleden dat ik Veerle vond

de kortste weg naar mijn geluk ik was blij dat zij bestond

nog tien minuten rijden het einde komt in zicht

mooie tien minuten oh wat een mooi gezicht...

soms zou ik willen vragen

waarom niet alle dagen?

Veerle!

Sinterklaas

Schitterende legende. Ik herinner me nog hoe ik als kind in het derde leerjaar verontwaardigd was toen een aantal vriendjes mij vertelden dat de Sint eigenlijk je mama en papa zijn. Ik begreep er geen snars van en ontkende het dan ook in alle toonaarden.
Nachten lag ik er van wakker en plots groeide het besef dat dat inderdaad bijna niet mogelijk is dat Sinterklaas alle kinderen van de wereld in die paar weken voorziet van nieuw speelgoed. Dit was dan ook de eerste grote ontgoocheling uit mijn leven. Nadien echter besefte ik dat dit eigenlijk schitterend is : al die ouders die hun uiterste best doen om de fantasie van de kinderen levendig te houden onder het mom van de legende van Sinterklaas.
Ondertussen heb ik zelf kinderen en als ik de pretlichtjes zie in de ogen van mijn dochter (7) als ze de naam Sinterklaas hoort, dan lacht mijn hart. Mijn zoon (9) "weet" het ondertussen al, maar af en toe probeer ik hem nog eens te doen twijfelen. Tot vorig jaar lukte dat nog. Nu is dat moeilijk geworden. Mooi toch ...

Er zou trouwens een mooie film over Sinterklaas te zien zijn in de bioscoop : Het paard van Sinterklaas. Misschien dat ik toch mijn dochter nog eens meeneem. Want volgend jaar "weet" ze het ook ...

Coldplay

Indrukwekkend ! Fantastisch ! Schitterend ! Weergaloos ! Onevenaarbaar ! Moet ik verdergaan ? Het was magnifiek. Eerst kwam Goldfrapp het publiek wat opwarmen. Ze deden dit al bij al niet zo slecht, maar je voelde duidelijk aan de zaal dat iedereen zat te wachten op Coldplay. En het wachten werd beloond. Omstreeks half tien betraden Chris Martin en de zijnen het podium en het was al meteen raak met "Square One", onmiddellijk gevolgd door één van de hoogtepunten van de avond (voor mij dan toch) : "Politik", wat zich natuurlijk uitstekend leent om live te spelen. Hierna echter volgde het ene hoogtepunt na het andere, afgesloten met "Fix you" als laatste bisnummer en met een prachtig intermezzo met de vier leden vooraan op het podium in een soort acoustische set. De klank was vrij goed (voor het Sportpaleis), de lichtshow was grandioos en Chris Martin was in topvorm. Ik was al fan, maar sinds gisteravond ben ik nog net iets meer fan geworden. Dit is waarschijnlijk toch wel de beste groep van de wereld van dit moment. Dit bevestigt voor mij ook weer het feit dat je een groep pas echt kunt leren appreciëren als je ze live gezien hebt. Dus, mensen, als ze nog eens naar België komen : aarzel geen seconde en neem de telefoon. Het is beslist de moeite waard !

Trouwens, op deze site kun je hele mooie "wallpapers" downloaden van Coldplay. Een fan groet u !