You'll never walk alone !

Het is een triestige week geweest voor ons Belgisch voetbal. De pers was lovend voor de twee topploegen uit België (Club Brugge en RSC Anderlecht), maar daar koop je niets mee, want beide verliezen ze met het kleinste verschil. Je mag nog zo goed spelen, als je de bal niet in het kader krijgt, houdt het op. Ik denk dat we maar moeten aanvaarden dat we voorlopig weinig tot niets betekenen in het internationale voetballandschap. Kijk naar Genk (waar de pers dan weer iets minder lovend over was). Als je er zelfs niet in slaagt van tegen zo'n tegenstander te winnen, dan verdien je ook niet van naar die volgende ronde te gaan.

"'t Kan verkeren," zei Bredero.

P.S. : als je wil weten van welke ploeg ik fan ben, dan moet je bovenstaande link maar eens aanklikken.

Kevin Costner en "Het Verdronken Land Van Saeftinghe"

We zijn het voorbije weekend op stap geweest met de mensen van het Zwevegems Teater op weekend geweest naar Zeeuws-Vlaanderen en het was leuk.

Aangezien we zaterdagmorgen reeds om 7u00 vertrokken, hadden we de kinderen vrijdagavond al bij mémé en pépé afgeleverd en zijn we nog eens naar de cinema getrokken (ook een beetje ter gelegenheid van ons elfjarige huwelijksfeest (gehuwd op 24 september 1994)), naar "The Upside Of Anger" met Kevin Costner en Joan Allen. Hele mooie, leuke en ontroerende film. Ik heb altijd al een boontje gehad voor Kevin Costner, maar het is toch lang geleden dat hij nog zo een knappe vertolking heeft gebracht. Zijn grootste fout was dat hij zich altijd zo au sérieux neemt, maar dat is hier zeker niet het geval. Integendeel, hij speelt voor één keer een antiheld, een baseballspeler op zijn retour die zich bezig houdt met de presentatie van één of ander radioprogramma en het signeren van baseball-ballen. Zijn buurvrouw (een schitterende rol ook van Joan Allen) zoekt haar heil in de drank als haar man haar verlaat met zijn Zweedse secretaresse. Daarenboven heeft ze ook nog vier tienerdochters, met hun eigen specifieke problemen. En zo komen de twee buren in contact met elkaar. Wat ze vooral doen, is samen drinken, maar gaandeweg bloeit er iets moois en beseffen ze alletwee dat ze toch nog iets van hun leven kunnen maken. Deze is zeker de verplaatsing naar de bioscoop meer dan waard.

De volgende morgen vertrokken we dan voor een fantastisch weekend naar het mooie Zeeuws-Vlaanderen. Een unieke ervaring was de wandeltocht doorheen "Het Verdronken Land Van Saeftinghe". Een plaats die bij vloed helemaal onderloopt en bij eb droog komt te staan. Een heel mooi natuurgebied bijgevolg. Het leuke eraan is dat een tochtje erdoorheen eigenlijk neerkomt op een partijtje ploeteren in de modder, met een heleboel hilarische momenten als gevolg hiervan. Zeker de moeite van het bezoek waard. We sloten het weekend af met een boottocht op de Westerschelde onder begeleiding van een Jazzbandje. Fantastisch allemaal !

Oh ja, en ook nog een dikke proficiat aan "onze" Tom Boonen !

Happy birthday, wij verjaren ...

Mijn beste vriend is jarig vandaag en langs deze weg wil ik hem dan ook van harte proficiat wensen. Als ik me niet vergis, wordt hij 45 jaar. Hij is geboren in 1973, dus dat moet zoiets zijn, dacht ik. Vooruit, hier gaan we : hip hip hip (HOERAAAAAAA !) hip hip hip (HOERAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA !!!) hip hip hip (HOERAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA !!!!).

Iedereen die dat wenst, kan hem via bovenstaande link een mailtje sturen om hem proficiat te wensen. Ik verwacht geen duizenden mails, want ik geloof niet dat ik zoveel bezoekers heb.

Pfffffffffft ...

Ja, ik had net even een "Pfffffffft ..."-moment. Het is ondertussen al weer over. Als je veel werk hebt en veel verantwoordelijkheden, dan valt dat al eens voor. Zeker als je zo een paar vervelende zaakjes voorgeschoteld krijgt op één halve dag.

Het is weer voorbij. Ik kan weer verder.

't Is weer voorbij die mooie (?) zomer ...

Ik ben juist een dag "op de baan" geweest. Nu ben ik hier op kantoor aangekomen en op het venster zie ik alleen maar druppels. Was het dit ? Was dit nu echt de zomer van 2005 : een drietal warme (of zeg maar hete) weken in mei en juni en een paar warme (toch tussen 10u00 's morgens en 20u00 's avonds) weekjes in september. Hoe durven ze in godsnaam beweren dat dit een normale zomer was ... ?

Drugs

Wegens gebrek aan goeie films op televisie (of in de videotheek), heb ik nog maar eens "Trainspotting" uit mijn DVD-rek gehaald. En ik heb er weer evenveel van genoten als de eerste keer. Dit blijft een ronduit schitterende film met een fantastische McGregor in de hoofdrol. Hoewel mijn echte voorkeur uitgaat naar Robert Carlyle, die een lekker gemene Begbie neerzet. Hoewel de film vrij kort is naar hedendaagse normen, heb ik er weer van Genoten met een grote "G".

Vier sterren, alstublieft !

"De afrastering krijgt een nieuwe naam"

BETAFENCE : Ervaring en vernieuwing in afrasteringen !

Aangezien er toch niemand is die mijn blog leest (wat ik ook niet zo erg vind omdat ik gewoon graag schrijf), dacht ik : "Ik maak wat reclame voor het bedrijf waarvoor ik werk." Vroeger was dit Bekaert.

Olé olé ola tetteretterettewaaaaaaaaah !

We liggen eruit ! Voor het eerst sinds lang gaan de Rode Duivels niet meedoen aan het grootste voetbalfeest. En weet je wat het ergste is : we kunnen hen niets verwijten. Ze speelden namelijk een al bij al goede partij. Proto was volgens mij opnieuw de uitblinker, samen met Jelle Van Damme. De rest deed zijn best, maar ze kwamen telkens net een stapje te kort. En dat is vooral de verdienste van de Bosniërs, die gewoon een veel betere ploeg hebben. Ze waren krachtiger, technisch sterker en wonnen bijna alle duels. Had Proto niet in de goal gestaan, dan was het 3 of 4 -0. NUL, jawel, want onze Duivels creëerden geen enkele kans.

Nu gaan ze waarschijnlijk Antheunis buiten gooien en een andere trainer laten proberen, maar ook hij zal er niets kunnen aan doen. Als we de mentaliteit van de gouden jaren (desnoods uw kop ervoor gooien) niet meer kunnen opbrengen, dan kunnen wij met deze ploeg niets aanvangen. Het zijn allemaal goeie spelers, maar ook allemaal net niet goed genoeg (op twee of drie uitzonderingen na).

There WAS a house in New Orleans ...

"Apocalyps aan de Mississipi ...", "Schoten en explosies ...", "Plunderingen en verkrachtingen ...". Als je dit leest, dan denk je dat er weer één of andere burgeroorlog is uitgebroken in één of ander "apenland" (excuseer mij als ik hiermee iemand zou "affronteren" (om het op z'n Westvlaams te zeggen)). Maar niets is minder waar : het gaat hier wel degelijk om New Orleans in de USA, waar een orkaan (m.n. Katrina) door is gepasseerd.

Zo zie je maar dat de beschaving eigenlijk gewoon een dekmantel is. Als puntje bij paaltje komt, dan is de mens nog steeds de "aap" die hij miljoenen jaren geleden ook was : "Moorden om te eten, om te overleven ...".

Ook in onze kleine gemeente was er dit weekend een Chiro-fuif en die is blijkbaar uitgedraaid op één grote vechtpartij ... Leuk, hè ... ?

"De wereld is om zeep, er gebeuren rare dingen rondom mij ...", dixit Urbanus.

Sorry voor het pessimisme. Ik zal morgen proberen iets opgewekter voor de dag te komen.