Schitterende legende. Ik herinner me nog hoe ik als kind in het derde leerjaar verontwaardigd was toen een aantal vriendjes mij vertelden dat de Sint eigenlijk je mama en papa zijn. Ik begreep er geen snars van en ontkende het dan ook in alle toonaarden.
Nachten lag ik er van wakker en plots groeide het besef dat dat inderdaad bijna niet mogelijk is dat Sinterklaas alle kinderen van de wereld in die paar weken voorziet van nieuw speelgoed. Dit was dan ook de eerste grote ontgoocheling uit mijn leven. Nadien echter besefte ik dat dit eigenlijk schitterend is : al die ouders die hun uiterste best doen om de fantasie van de kinderen levendig te houden onder het mom van de legende van Sinterklaas.
Ondertussen heb ik zelf kinderen en als ik de pretlichtjes zie in de ogen van mijn dochter (7) als ze de naam Sinterklaas hoort, dan lacht mijn hart. Mijn zoon (9) "weet" het ondertussen al, maar af en toe probeer ik hem nog eens te doen twijfelen. Tot vorig jaar lukte dat nog. Nu is dat moeilijk geworden. Mooi toch ...
Er zou trouwens een mooie film over Sinterklaas te zien zijn in de bioscoop : Het paard van Sinterklaas. Misschien dat ik toch mijn dochter nog eens meeneem. Want volgend jaar "weet" ze het ook ...
dinsdag, december 06, 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
En, is de Sint geweest bij je twee oogappels?
Ja hoor. Voor mijn zoon bracht hij een auto op afstandsbediening en een spionagekit en voor mijn dochter strijkparel, "My Little Pony" en een prinsessenkleedje. En ze waren heel tevreden.
Volgend jaar alweer een getraumatiseerd kind meer in België :D
Een reactie posten