Ayckbourn

Voor diegene onder u die het nog niet zouden weten, ik speel toneel. Ik ben lid van twee theatergezelschappen en bij het ene gezelschap ben ik ook verantwoordelijk voor de leesclub. In deze "club" lezen we allerlei stukken waaruit we dan één kiezen om het volgende seizoen te spelen.

Zo las ik vandaag Verwarringen van Alan Ayckbourn. Dit was zo mooi. Het gaat over mensen en over hun kleine probleempjes. Het is geen avondvullend stuk, maar het bestaat uit vijf eenakters. Het laatste is ronduit schitterend : vijf mensen zitten elk op een bank in het park en er is geen enkele die tegen één van de anderen wil praten. Dit kwam me zo bekend voor. Hoe vaak betrap ik mezelf er niet op dat ik in de GB een omweg doe om maar niet tegen die of die persoon te moeten praten ...

Ik heb dan ook vandaag een besluit genomen : vanaf heden zal ik altijd tegen iedereen die ik ken een praatje slaan. Laat ons alstublieft allemaal weer wat socialer worden ...